سلیمان الله‌مرادی/ استان کردستان روزهای پایانی سال گذشته با خبر ناخوشایندی همراه بود و آن مجادله لفظی و خارج از عرف استاندار کردستان با نماینده مردم سنندج، کامیاران و دیواندره در جلسه شورای اشتغال استان با حضور وزیر رفاه بود. در این جلسه برای نخستین بار چهره‌ای عصبی از استاندار کردستان در شبکه‌های اجتماعی به نمایش گذاشته شد که در این سه سال گذشته مردم استان هرگز آن را ندیده بودند و شاید هنوز هم خیلی‌ها آن را باور ندارند. این عصبانیت با رفتار وزیر و برخاستن ناگهانی وی از روی صندلی و تَرک جلسه در حالیکه نماینده مردم مشغول صحبت کردن بود نشان داد که حداقل بخشی از بدنه دولت و نماینده ارشد آن در استان، شانی برای مردم و نمایندگانشان قایل نیستند.

نکته حایز اهمیت در این میان عقب‌ماندگی‌های مزمن کردستان و نیاز به همدلی و پرهیز از رفتارهای احساسی برای جبران آن می‌باشد که این رفتار نشان داد کردستان همانند گذشته از برخی انشقاق و بداخلاقی‌های سیاسی و دیدگاه‌های محدود جناحی و از همه مهمتر نبود سعه صدر در برابر انتقادات رنج می‌برد. متاسفانه واکنش احساسی جناب آقای استاندار، افکار عمومی را جریحه‌دار کرد و نشان داد با چنین روحیه‌ای بعید است بتوان به آینده این استان و توسعه آن در دولت تدبیر و امید امیدوار بود. بدون شک سفر مقامات کشور به استان فرصت مبارک و میمونی است که باید از آن در راستای انتقال ظرفیت‌های استان و حل مشکلات استقبال کرد درحالیکه آنچه از سفر وزیر رفاه می‌توان ارایه کرد هماهنگی یک‌سویه یک جریان آن هم نه بر اساس نیازهای استان بلکه در جهت مصالح و منافع جناحی است. آنچه ما از شخص استاندار در این سه سال گذشته دیدیم سیمایی توام با لبخند بود و بارها خود در سخنرانی‌ها بر سعه صدر و گذشت و بردباری و تحمل دولت در برخورد با منتقدان تاکید می‌کردند و بروز سیمایی برافروخته و خشن، ولو حق با وی نیز باشد قطعا زیبنده شخص ایشان نیست و نخواهد بود؛ لذا انتظاری که افکار عمومی از ایشان دارند، ترمیم این زخم، به هر شیوه که خود صلاح می‌دانند است.