تنوع نژادی، فرهنگی، دینی و مذهبی در ذات خود حامل دو قابلیت فرصت و تهدید است و کشورهای دارای اقلیت باید ظرفیتهای قانونی و حقوقی خود را در چارچوب رعایت حقوق اقلیتها تعریف نموده و پایبندی عملی به آن داشته باشند تا اقلیتها ناچار نباشند برای احقاق مطالبات خویش به اقدامات آسیب رسان و تنش زا متوسل شوند.

نگاه انحصار طلبانه و اقتدار گرایانه حاکمیت به ماهیت نژادی، هویت فرهنگی و بافت اعتقادی اقلیتها رویکردی خطرناک بوده و سبب گرایش اقلیتها به افکار ایدئولوژیک و حس جدایی خواهی می‌گردد زیرا تسلیم روند نابود سازی اصالتها و رویه بی احترامی به ارزشهای خویش نمیشوند.

تاریخ دنیا در این حوزه تجارب فراوانی دارد و رویه نگاه از موضع قدرت و تکیه به اقتدار سبب بروز تنشهای خونین و تجزیه تعدادی از کشورها شد و امروز باید این تجارب مورد توجه دنیای امروز قرار گیرد و از دست زدن به رفتارها و گفتارهایی که بانی آسیب رسیدن به تمامیت ارضی، اتحاد ملی و همزیستی مسالمت آمیز خودداری کنند.

رویکرد انحصارطلبانه حاکمیت و خطای رفتاری و گفتاری سران قدرت برخی کشورها در عصر حاضر باعث ظهور افکار ایدئولوژیک خطرناک در میان اقلیتها و شکل گیری جریانهای خطرناک ناسیونالیستی و مذهبی و بروز تنشهای خونین و در مواردی تجزیه کشور گردید که برای نمونه به رفتار سرکوب گرانه صدام حسین در قبال کوردها، بی رحمی و قساوت اسرائیل در برابر فلسطینیان، تلاش برای حذف شیعیان عربستانی توسط آل سعود و انکار حقوق انسانی کوردها توسط حافظ اسد اشاره کرد.

ایران در زمره کشورهای دارای تنوع نژادی، فرهنگی، دینی و مذهبی است که قرنهاست در کنار هم زندگی کرده، به اصالت و ارزشهای همدیگر احترام گذاشته و تاریخی پر بار از فرهنگ و تمدن ساخته‌اند.

قانون اساسی ایران موجودیت، اصالت، هویت و ارزشهای اقلیتها را به رسمیت شناخته و امروزه این بخش از جمعیت کشور با وصف اینکه بسیاری از اصول قانون اساسی اجرا نشده و دسترسی به بخشی از منابع حمایتی مادی، مالی و قدرت مدیریتی ندارند اما در انجام اقدامات مربوط به حفظ دین، فرهنگ و مذهب خویش آزادی‌هایی دارند.

کورد به عنوان بخشی از پیکره ایران زمین هزاران سال است که با سایر ایرانیان زیسته و زرین ترین برگهای تاریخ مبارزه با بیگانگان و خدمت به هموطنان به کورد تعلق دارد و هیچگاه تاریخ این مرز و بوم نابودی امپراطوری آشور، سرکوب قوم خون خوار هون، دور شدن اقوام قفقازی از مرزهای ایران زمین، تنبیه مغولها و مقابله با دست درازی سلاطین عثمانی را از یاد نمی‌برد.

کورد در حوزه فرهنگ و تمدن ایران همواره پیشتاز بوده و خدماتی بی نظیر در این راستا نموده است و در زمینه دین، فلسفه، ادبیات، هنر و عرفان هزاران خدمت به ایران نموده و هزاران نابغه در این زمینه‌ها تحویل داده است که اگر نبودند این حجم از غنای فرهنگی و عقلی هیچگاه شکل نمی‌گرفت و کثرت زیاد امکان ذکر نمونه را سلب می‌نماید.

اما همواره مورد تبعیض قرار گرفته و از دسیابی به حق محروم بوده زیرا در موارد تاریخی بسیاری سعی شده تا بعد از رفع خطر و دفع فتنه در حاشیه قرار گرفته ولی به حرمت حس انسان دوستی و رعایت حرمت هموطنی کوتاه آمده است و هنوز هم برای حل مشکلات، نارسایی‌ها و کم مهری‌ها امیدوار بوده و به گفتگو، تعامل و تفاهم می‌اندیشد ولی باید این واقعیت را در نظر گرفت که این ظرفیت گفتمانی هم حدی دارد و اگر روزی از این رویکرد خویش ناامید شود راهی دیگر برمی‌گزیند.

اگر بخواهیم موارد تبعیض و برخورد نامناسب نظام قدرت را بر شمریم و آن را با حس وطن دوستی و هموطن خواهی کورد مقایسه کنیم کفه ترازو چنان به نفع کوردهاست که تعجب همگان را در پی خواهد داشت.

نبود بستر فعالیت آزادانه سیاسی، عدم حضور سازمان یافته در معادله مدیریت و محرومیت از منابع و امکانات و اختیارات فرهنگی واقعیتی غیر قابل انکار و نگران کننده است و کورد هنوز هم به آینده امیدوار و به تعامل معتقد می‌باشد.

اما در کنار این مسایل گاهی موارد برخی نهادهای قدرت و برخی قدرتمندان اقدام به رفتارهایی نموده و گاهی گفتارهای از خود بروز می‌دهند که در ذات خود آسیب خیز هستند که برای نمونه به بیانیه اخیر وزارت کشور در زمینه خودداری از انتصاب استانداران بومی و توصیه به دوری جستن اقلیتها از توقع داشتن استاندار بومی است که هر عاقلی این را می‌داند که منظور وزارت کشور اقلیتهاست.

حضرات در مناطق اکثریت نشین معتقد به انتصاب استاندار بومی هستند و داشتن شناخت از نیازها و مطالبات را برای اثبات این اعتقاد خود بیان می‌کنند اما نوبت به اقلیتها که می‌رسد وجود استاندار بومی را مضر به حال توسعه میدانند و این تناقض در رفتار سبب نگرانی اقلیتها خواهد شد و به اختلافات دامن می‌زند.

عقلانیت کورد در زمان حاضر زیاد معتقد به بومی و غیر بومی نیست شایستگی را بر بومی بودن ترجیح می‌دهند زیرا این واقعیت را میدانند که بومی مورد نظر دولت بومی مورد نظر مردم نبوده و بومی دولتی بومی توسعه گرا نیست بلکه بومی در ستادی ( فعالین ستاد تبلیغات ریاست جمهوری ) است.

گویا دولت تدبیر و امید آراء ۷۲ درصدی کوردها به خود را فراموش نموده که این چنین موضع گیریهایی را مینماید و از یاد برده که کورد بانی تعامل و تفاهم است.

باید این واقعیت را پذیرفت که گاهی موارد موضع گیری غلط سبب می‌شود که موارد کوچک بزرگ شده و موجب بروز تنش میگردد.